Η αρ. πρωτ. 89/11-4-2024 ανακοίνωση της ΟΣΥΑΠΕ
Η θέση μας στο Γενικό Συμβούλιο της ΟΣΥΑΠΕ στις 11 Απριλίου 2024 :
Η Περιφερειακή ΣΥΜΜΑΧΙΑ σέβεται τους προβληματισμούς των συναδέλφων μας, που εκφράζονται στα συλλογικά όργανα σχετικά με εναλλακτικές μορφές κινητοποιήσεων. Όλοι μας γνωρίζουμε ότι το εργατικό κίνημα εδώ και χρόνια βρίσκεται σε υποχώρηση! Γι’ αυτό πάντα αναφερόμαστε σε νέες μορφές δράσεων, ώστε να αναδείξουμε τις πολιτικές ευθύνες της κάθε κυβέρνησης, τους βουλευτές αυτής και ευρύτερα του κόμματός τους.
Δυστυχώς κομματικοεξαρτώμενες παρατάξεις που αθροίζουν εφήμερες πλειοψηφίες, συναγωνίζονται μόνο στα «λόγια» για διεκδικήσεις και για δήθεν μεγάλους απεργιακούς αγώνες. Είναι εκτός τόπου και χρόνου. Δεν θέλουν να καταλάβουν, πως οι συνάδελφοι– όχι άδικα – έχουν χάσει πλέον την πίστη τους για συμμετοχή σε απεργιακές κινητοποιήσεις, βλέποντας μικροπαραταξιακές σκοπιμότητες που προτάσσουν τα συμφέροντα των κομμάτων τους, περιορίζοντας την δυναμική της αγωνιστικής πρόσκλησης, σε μια διαρκή ζύμωση επιβολής ενός άλλου κοινωνικού και πολιτικού καθεστώτος με τις φρούδες ελπίδες της επίλυσης των εργασιακών προβλημάτων.
Είναι απογοητευτικό η ενδεχόμενη συμμετοχή μας στην απεργία της ΓΣΕΕ 17 Απριλίου να προαναγγέλλεται με δόσεις εδώ και μέρες από συλλογικότητες που οι οριακές πλειοψηφίες των ΔΣ, είναι στελέχη συγκεκριμένης πολιτικής οργάνωσης για να σύρουν την ΑΔΕΔΥ στην υποταγή των δικών τους προσωπικών στοχεύσεων.
Με τη χυδαιότητα των κακομαθημένων παιδιών όταν δεν τους γίνεται το χατίρι, καταγγέλλουν εκλεγμένους συναδέλφους ως «…ξεφτίλες, συμβιβασμένους, ξεπουλημένους…» επειδή δεν στήριξαν την πρόταση τους.
Η Περιφερειακή ΣΥΜΜΑΧΙΑ διακρίνοντας αυτούς τους τακτικισμούς των τα(ο)ξικών παρατάξεων που μονίμως κινούνται στη λογική του αντιρρησία συναίνεσης, των πολιτικών διαιρέσεων, των κομματικών ωφελημάτων, απορρίπτει το απεργιακό προσκλητήριο στις 17 Απριλίου.
Παραμένουμε ανυποχώρητοι σε όλες τις διεκδικήσεις κι όχι καριερίστες με πλάτες κόμματος ή εργοδοσίας για παραγοντισμούς, δημόσιες σχέσεις και ψηφοθηρία. Μπαίνουμε μπροστά στις διεκδικήσεις χωρίς να υπολογίζουμε το κόστος, ώστε να εμπνεύσουμε με την στάση μας τους εργαζόμενους. Συμμετέχουμε σε πολύμορφες κινητοποιήσεις υποστηρίζοντας δημόσια την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων του κλάδου μας, από αυτούς που έχουν την πολιτική ευθύνη και αρμοδιότητα.
Επίσης επισημάνθηκαν :
Η απεργία είναι το βασικό όπλο των εργαζομένων. Γι αυτό μέσα από αλλεπάλληλες νομοθετικές ρυθμίσεις, όλες οι κυβερνήσεις προσπάθησαν να πλήξουν το δικαίωμα αυτό. Με τον τρόπο όμως που χρησιμοποιούν το όπλο αυτό, το ευτελίζουν και το υπονομεύουν.
Στην ιστορία του ελληνικού και διεθνούς εργατικού κινήματος υπάρχουν απεργίες νικηφόρες ή απεργίες που αφήνουν παρακαταθήκες. Μόνο που οι απεργίες αυτές ξεκινούν με προειδοποιητική, συνεχίζουν με απεργίες μερικών ημερών, επαναλαμβανόμενες στη συνέχεια και φτάνουν σε παρατεταμένο απεργιακό αγώνα. Υπήρξαν τέτοιες απεργίες και στη χώρα μας και στην Ευρώπη, πρόσφατα αλλά πολύ περισσότερο παλαιότερα.
Έτσι όμως που προκηρύσσονται οι απεργίες -και όχι μόνον- επετειακά, «για την τιμή των όπλων», διασπαστικά, σε βάθος χρόνου 2, 3 ή και 4 μηνών, χωρίς συνέχεια και με επόμενα βήματα, χωρίς συντονισμό, σχέδιο και κλιμάκωση, χωρίς ψυχή, καταντούν καρικατούρα και οι εργαζόμενοι δεν συμμετέχουν σε αυτές.
Ούτε όμως συνιστά απάντηση και η διασπαστική τακτική των αυτοαποκαλούμενων «τα(ο)ξικών δυνάμεων», οι υγειονομικές ζώνες, οι χωριστές πλατείες και τα συντονιστικά – καπέλα. Δεν συμβάλλουν στην ανάπτυξη αυτού του ενωτικού, παλλαϊκού κινήματος. Οι προτάσεις τους για το πρόγραμμα των απεργιακών κινητοποιήσεων, παρά τα «μεγάλα λόγια», τις συνεχείς «αντεπιθέσεις», «ρήξεις» και «ανατροπές», δεν διαφοροποιούνται από εκείνες των παρατάξεων που καταγγέλλουν. Με τα πολυσέλιδα πλαίσια και τα ξεχωριστά συντονιστικά συμβάλλουν στη διάσπαση των κινητοποιήσεων
Όποιος ονειρεύεται γενικές απεργίες με αυτές τις συνθήκες, τους παρακαλεί ή (νομίζει πως) τους πιέζει για πραγματικούς αγώνες, ζει σε εντελώς άλλη εποχή και συσχετισμό δυνάμεων. Δεν χτίζουν προοπτική, αλλά γκρεμίζουν δυνατότητες.
Κήρυκες του «ταξικού» συνδικαλισμού. Αυτούς που κλείνουν σε όλες τις πτώσεις την αντεπίθεση και την οργανώνουν με κομματικές παρελάσεις. Αυτούς που διακηρύττουν κούφια επαναστατικά λόγια και στην πράξη συνθηκολογούν με το αστικό σύστημα και την αστική πραγματικότητα.
Με αυτό τον τρόπο εκτιμούν οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ πως μπορεί να ηττηθεί η βάρβαρη πολιτική κυβέρνησης – Ε.Ε. –κεφαλαίου;
Επιμένοντας στην υπεράσπιση ανέξοδων καταγγελιών και μιας 24ης απεργίας ανά μήνα για λόγους πολιτικού συμβολισμού;
Καταγγέλλοντας στα λόγια ως ξεπουλημένες τις ηγεσίες της ΑΔΕΔΥ και της ΓΣΕΕ;
Δεν είναι οι χωριστές πλατείες που βάζουν τις διαχωριστικές πολιτικές γραμμές;
Εδώ υποχωρεί η πολιτική επιχειρηματολογία, ανήμπορη να τα κατανοήσει και δίνει τη θέση της στην ψυχανάλυση.
Οι ψευτοεπαναστατικές διασπαστικές αντιλήψεις του ΠΑΜΕ που αποτελούν εμπόδιο και καθυστερούν την αγωνιστική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος. Που σπέρνουν την απογοήτευση και στέλνουν μια ώρα νωρίτερα τον κόσμο στην αγκαλιά της κάλπης και των κυβερνητικών αυταπατών.
Σήμερα που η κυβέρνηση οικοδομεί το λεγόμενο «νέο δημόσιο» πιο ακριβό και δυσπρόσιτο για τον πολίτη, χωρίς κοινωνικές υπηρεσίες, που θα καλύπτει μόνο ό,τι δεν θέλουν να πάρουν οι ιδιώτες. Με διαλυμένη και συρρικνωμένη κάθε δημόσια δομή υγείας, παιδείας, ασφάλισης, πρόνοιας, πολιτισμού, διατηρώντας μόνο τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, τις υπηρεσίες εξυπηρέτησης των «επενδυτών» και του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας.
‘Όλες οι ζωντανές δυνάμεις της κοινωνίας, όλοι οι κλάδοι εργαζομένων να ανοίξουμε την ατζέντα των αναγκών μας και να δημιουργήσουμε τους όρους για τη διοργάνωση ενός σοβαρού πολιτικού ανυποχώρητου αγώνα. Ένα πλατύ, ενωτικό, κοινωνικοπολιτικό και αγωνιστικό μέτωπο με ξεκάθαρους στόχους και πρόγραμμα ανατροπής όλης της αντεργατικής πολιτικής.
Αρνούμαστε να υπηρετήσουμε προσωπικά συμφέροντα και φιλοδοξίες που το συνδικαλιστικό κίνημα πλήρωσε ακριβά. Οι εργαζόμενοι απεγκλωβισμένοι σήμερα ΞΕΡΟΥΝ – ΚΡΙΝΟΥΝ – ΕΠΙΔΟΚΙΜΑΖΟΥΝ – ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΖΟΥΝ
Πως ψήφισαν οι παρατάξεις (ελέω εκλογικού συστήματος του ν.1264/1982) την αρ. πρωτ. 89/11-4-2024 απόφαση της ΟΣΥΑΠΕ εξασφαλίζοντας την οριακή πλειοψηφία:
ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ (ΠΑΜΕ/ΚΚΕ) 33,1% |
υπέρ |
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ 32,1% |
κατά |
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ 10,7% |
κατά |
Π.Α.Ε.Κ. 8,3% |
κατά |
ΕΝ.Α.Κ. 7,9% |
υπέρ |
|
υπέρ |
| ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ 2,4% | υπέρ |
Περιφερειακή ΣΥΜΜΑΧΙΑ 